Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Ένα post για ένα πιάτο ζεστό φαί


Στην κινηματογραφική ταινία «Ο Χριστός σταμάτησε στο Έμπολι», βασισμένη στο ομότιτλο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Ιταλού αντιφασίστα, γιατρού και ζωγράφου Κάρλο Λέβι στο οποίο περιγράφει τις εμπειρίες του από την εξορία του στο μικρό χωριό Αλιάνο στα χρόνια του Μουσολίνι, υπάρχει μια καταπληκτική σκηνή.

Κάποια βροχερή μέρα, ένας από τους κατοίκους του χωριού —στους οποίους ο εξόριστος γιατρός παρείχε δωρεάν τις ιατρικές του φροντίδες— αφήνει στη μάντρα του σπιτιού όπου έμενε ο Λέβι ένα πιάτο φαγητό. Ύστερα, χτυπάει με το κουτάλι το πιάτο και φεύγει. Ο Λέβι, που έχει ακούσει τον ήχο, ανοίγει την πόρτα παραξενεμένος για να βρει να τον περιμένει το πιάτο με το ζεστό φαγητό, στοργικά σκεπασμένο με ένα άλλο άδειο πιάτο για να μην κρυώσει.

Ένας φίλος, ένα σύντροφος πες καλύτερα, μας άφησε δυο, τρεις ώρες πριν, ένα τέτοιο πιάτο με ζεστό «φαί», σκεπασμένο με την ίδια φροντίδα.

Κι εμείς τον ευχαριστούμε απ’ την καρδιά μας μ’ αυτό το ποστ.

Χωρίς σχόλια. Γιατί υπάρχουν μερικά ποστ, λίγα, που η καρδιά μας δεν θέλει σχόλια (ίσως κι επειδή ξέρει πως εκεί έξω υπάρχουν πάντα αυτοί που ψάχνουν να βρουν μέρος να μπήξουν τα καρφιά…).

Χωρίς σχόλια λοιπόν. Κι όσοι θέλουμε να καταλάβουν, πιστεύουμε ότι θα καταλάβουν και δεν θα το παρεξηγήσουν…



Η photo είναι της Kleo