Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Μνημόσυνο


–Να γράψουμε για τα Δεκεμβριανά του ’44;
–Να γράψουμε, βέβαια!
–Ωραία. Και τι να γράψουμε;
–Να γράψουμε μια ανάλυση για τον χαρακτήρα των Δεκεμβριανών λέω ’γω.
–Δηλαδή;
–Να ρε παιδί μου, τι ήταν τα Δεκεμβριανά; Ήταν εμφύλιος; Ήταν αντιιμπεριαλιστική εξέγερση στα πλαίσια της Εθνικής Αντίστασης που λέει κι ο Γλέζος; Ήταν ταξική επανάσταση; Αυτά.
–Μαλακίες λέτε. Γιατί να μην κάνουμε ένα ποστ ενημερωτικό για το πώς φτάσαμε στον Δεκέμβρη; Πόσοι τα ξέρουν από μας;
–Θα μπλέξουμε.
–Τι εννοείς;
–Εννοώ, ότι είναι μεγάλη ιστορία. Και ξέρετε πόσο πίσω πρέπει να πάμε; Δεν θα πρέπει να μιλήσουμε για τον Λίβανο και την Καζέρτα; Νομίζω ότι πάει μακριά η βαλίτσα και θα καταλήξουμε μ’ ένα ποστ μακρινάρι που δεν θα ’ναι για τα Δεκεμβριανά, αλλά θα καταλήγει απλώς εκεί.
–Εγώ συμφωνώ.
–Καλά, εσύ μονίμως συμφωνείς.
–Δεν κατάλαβα.
................................................................................
–Λοιπόν, τι κάνουμε;
................................................................................
–Να πω κι εγώ;
–Μπα, πώς το ’παθες; Πες.
–Να κάνουμε ένα μνημόσυνο.
–Τι θα πει αυτό;
–Αυτό που θα πει. Μνημόσυνο. Ένα μνημόσυνο ποστ. Και μ’ αυτόν τον τίτλο: Μνη-μό-συ-νο.
–Μήπως θες να φέρουμε και κανέναν παπά, να πλακώσει εδώ ο Λασκαράτος και να μας το κάνει καλοκαιρινό;
–Τώρα λες μαλακίες. Για να τα λέμε όλα, έτσι;
................................................................................
–Ωραία. Να κάνουμε μνημόσυνο. Και πώς ακριβώς λες να το κάνουμε;
–Είσαστε τελείως όργια. Πώς κάνουν τα μνημόσυνα;
–Με παπαδ…
–Έλα, κόψε τις μαλακίες. Να τελειώνουμε. Εγώ σηκώνομαι στις εφτά κάθε πρωί.
–Εντάξει, τις κόβω, τις κόβω. Στα σοβαρά: πώς σκέφτεσαι να το κάνουμε;
–Ρε παιδιά θα με τρελάνετε; Τι πώς θα το κάνουμε; Θα μνημονεύσουμε ονόματα. Αυτό δεν κάνουν στα μνημόσυνα;
–Ποια ονόματα;
–Ονόματα στην τύχη ρε όργια, συμβολικά!
–Ααα…
–Μάλιστα…
–Μπράβο ρε! Είστε έξυπνα παιδιά!... Πού σας βρήκα ο πούστης!
–Ωραίο. Μ’ αρέσει!
–Φυσικά και σ’ αρέσει αγόρι μου. Αφού το ’πα εγώ!... Κάτσε γράψ’ το.
–Και να βάλεις μέσα και τον Θοδωράκη απ’ την Πρέβεζα, της Δήμητρας.
–Ναι, εσένα περίμενα να μου το πεις!...
–Λοιπόν την κοπανάμε;
–Την κοπανάμε.
–Παιδιά, ένα τελευταίο: Σκεφτείτε να πλακώσει εδώ κάνας Γαβριηλίδης, να μας τα χώσει για νεκροφιλία!
–Θα σου ’λεγα τώρα… Άντε, δρόμο!


ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑ, ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ, ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ, ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ, ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ, ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΗ, ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ, ΤΗΣ ΚΙΚΗΣ, ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ, ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΟΥΛΑΣ, ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΑΚΗ, ΤΗΣ ΕΛΛΗΣ, ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ, ΤΟΥ ΠΕΛΟΠΙΔΑ, ΤΟΥ ΛΑΜΠΗ, ΤΗΣ ΜΙΜΙΚΑΣ, ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΑΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΑΜΗΝ.



Στην εικόνα, φωτογραφία από το δίτομο λεύκωμα του Μανόλη Κασιμάτη «Φωτογραφίζοντας το Δεκέμβρη του ’44» που εκδόθηκε από την Πολιτιστική Εταιρία Φωτογραφίζοντας (eteriafotografizontas.blogspot.com).


16 σχόλια:

demetrat είπε...

παρόντες ωρέ.Πιείτε και κανά κρασί , ρίξτε και καμμιά ζεϊμπεκιά γιά πάρτη τους.
δ

Ανώνυμος είπε...

άσχετο και ανεπίκαιρο, αλλά τώρα είδα το ημερολόγιο 15.ΧΙ.2010,
και θα έλεγα μήπως ξεχνάτε την Καισαριανή και τη λαμπρή στάση του Κόμματος;(ένα είναι αυτό).
9 ψήφοι διαφορά,σύντροφοι, και άπειρα τα άκυρα του ΚΚΕ.
κατά τα άλλα: έκανα το μνημόσυνό μου βλέποντας τον Ηνίοχο του Δαμιανού που μου έστειλε ένας φίλος, αλλά και διαβάζοντας τον Θοδωράκη από την Πρέβεζα.Δεν έχω λόγια γι αυτή την αφήγηση.Σκληρό και επιτακτικό το καθήκον της μνήμης.
λ.κ

Ανώνυμος είπε...

Αθάνατοι ορέ Λέφτηδες

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Έτσι ακριβώς μωρέ Δήμητρα μονομάχισσα, έτσι ακριβώς! Και στη ζεμπεκιά, κι ένα χτύπημα κάτω στη γη, εν είδει χαιρετισμού στους νεκρούς μας στον κάτω κόσμο (αυτό σημαίνει η συγκεκριμένη «φιγούρα», αν δεν το ξέρεις), να μη νομίζουν ότι τους έχουμε ξεχάσει…

Την καλημέρα μας!


Τα λέμε


ΥΓ Ευχαριστούμε για τις διευκρινίσεις που μας έστειλες στο προηγούμενο ποστ. Παραλείψαμε να στο πούμε εκεί, στο λέμε από ’δώ.

LeftG700 είπε...

Φίλη λ.κ.,


Τα άκυρα του ΚΚΕ ήταν αναμενόμενα, αν και η γραμμή «έσπασε» (μιλάμε γενικά, όχι μόνο για την Καισαριανή) αλλού λιγότερο αλλού περισσότερο. Βέβαια, στην Καισαριανή η απειροελάχιστη διαφορά δείχνει ανάγλυφα τη μλκ που κάνανε να μην εξαιρέσουν τις περιπτώσεις αριστερών ψηφοδελτίων κ α ι αυτοί που βγάλανε τη γραμμή κ α ι αυτοί που την ακολούθησαν.

Ο λόγος που μιλήσαμε για την Ικαρία όμως ήταν κάπως διαφορετικός. Εκεί είχαμε δυο ψηφοδέλτια. Το πρώτο ένα κομμάτι της Αριστερά και το δεύτερο όλοι οι άλλοι, μαζί με άλλα κομμάτια της Αριστεράς. Όπως και να το κάνουμε πολύ βαρύ…

Ναι, η αφήγηση για τον Θοδωράκη ήταν συγκλονιστική. Τι να πεις και τι να πούμε…

Καλημέρες!


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Αθάνατοι товариш Яков, αθάνατοι.

Πάντως, αδίκως μας κατσάδιασες για τις καθυστερημένες ευχές μας! Πες μας οπισθοδρομικούς, πες μας συντηρητικούρες, πες μας ό,τι θες, αλλά σκόπιμα τις αφήσαμε μετά τις 12, μια και είχαμε κάνει πένθιμη ανάρτηση χθες και δεν θέλαμε να εμφανιστούμε την ίδια μέρα σε γιορτή. Ατυχήσαμε μόνο στο εξής: Ενώ θέλαμε να στείλουμε τις ευχές 12 και ένα λεπτό ακριβώς, μας «φύγανε» πέντε λεπτά…

Εσύ όμως βιάστηκες να μας καταδικάσεις! ;-)

Καλημέρες!


Увидимся

Ανώνυμος είπε...

... σας έφυγε σαναλέμε ένας πόντος από το καλσόν. Ορέ Λέφτηδες με τέτοιες δικαιολογίες πάτε να μου τη βγάλετε καθαρή. Ούτε ο Βισίνσκυ δεν τάλεγε αυτά :)

.. πάντως εγώ το φύλαξα το κέρασμα
( να συμπληρώσω ότι η χθες εορτάζουσα φέρει το όνομα της μάνας μου , παρούσης στο Σύνταγμα εκείνη τη μέρα )

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Να μη σώσουμε να ξαναπιούμε μπύρες, αν δεν γίνανε έτσι τα πράγματα! Εντάξει, κάνεις πλάκα, το ξέρουμε, αλλά, σε παρακαλούμε, τράβα ένα διορθωτικό για τους επιπόλαιους αναγνώστες (ή για τους ευσυνείδητους «καλοθελητάδες»). Όχι τίποτε άλλο, αλλά μας βγάζεις δεκαπέντε μέτρα οφσάιντ και σ’ ένα σχόλιο που αφήσαμε πριν από λίγο στο τσαρδί σου! ;-)

Μαζί με τις ευχές μας στην κόρη σου να της πεις κι αυτό:

Εκτός από το όνομα, έχει παραλάβει και μια Σημαία… Θα της το έχεις πει εσύ βέβαια, εμείς περιττεύουμε. E, πες ότι το λέμε έτσι, σαν τσόντες…

Άντε, και πάλι πολύχρονη, και να τη χαίρεσαι товариш!


Увидимся

Ανώνυμος είπε...

.... τη Σημαία , ποιά σημαία ;;;
Αυτή δεν παρέλαβε ποτέ τίποτα... θα τη βρει μόνη της ορέ Λέφτηδες για να μας τη βάλει εμας το γερόντων ( εσείς είστε ακόμα παιδιά πράματα ) εκεί που ξέρουμε ;)

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Κι όμως, όλοι κάτι παραλαμβάνουν από τους προηγούμενους. Έτσι δεν πάει η δουλειά; Δηλαδή εσείς δεν βρήκατε τίποτε από τους παλιότερους; Κι εκείνοι πάλι, τίποτε από τους προηγούμενους; Παρθενογένεση έγινε;

Έτσι κι εμείς, κάτι παραλαμβάνουμε. Βέβαια πρέπει να βάλουμε και το χεράκι μας. Εννοείται. Έτσι το εννοούσαμε.


Увидимся

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

ας στάξουμε και μια γουλιά κρασάκι στο χώμα , για το παιδάκι που δολοφονήσανε σαν σήμερα

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Έχεις δίκιο. Δεν το έχουμε ξεχάσει, αλλά, απ' την άλλη, για να τα λέμε όλα, δεν το δείξαμε κιόλας πως δεν το έχουμε ξεχάσει.

Το στάζουμε τώρα λοιπόν αυτό το κρασάκι товариш, μαζί μ' εσένα...


Увидимся

Ανώνυμος είπε...

όσοι έχουμε παραλάβει τη συγκεκριμένη σημαία, και προσπαθεί ο καθένας από όπου και όπως μπορεί είναι το ένα:εκεί έχουμε τσιμεντωθεί μπορεί με απογοήτευση κάποιες στιγμές αλλά πάλι εκεί.Είναι και κάποιοι όμως που δεν πήραν καμμία σημαία και βρήκαν το δρόμο μόνοι τους και έχουν τσιμεντωθεί μαζί μας ,μη σου πω ότι μας ξεπερνούν συχνά. Αυτούς τους θαυμάζω.

λ.κ
υγ δηλαδή το ΚΚΕ δεν βρήκε ένα λόγο να πει για τον Γρηγορόπουλο χτες; έστω μία βόλτα στην Κολοκυνθού ή στο Θησείο;
καλημέρες

LeftG700 είπε...

Φίλη λ.κ.,


Κοίταξε, αν μιλάμε για παραλαβή σημαίας στα πλαίσια απλώς της οικογενειακής παράδοσης, ως "υποχρέωση" ανάλογη, περίπου, με την υποχρέωση να δίνεις το όνομα των γονιών σου στα παιδιά σου, δε λέει. Σε σχέση με τέτοιες περιπτώσεις, όσοι την ανακαλύπτουν μόνοι[1] τους υπερτερούν. Εμείς πάντως μιλούσαμε για ενσυνείδητη παραλαβή της σημαίας.

Μακάρι το πρόβλημα με το ΚΚΕ να ήταν μόνο ότι δεν βρήκε ένα λόγο να πει χθες. Θα ήμασταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Αλλά δυστυχώς...


Τα λέμε


[1] Βέβαια, μόνος του σπάνια ανακαλύπτει κανείς κάτι. Θα βοηθήσει κάποιος θείος, κάποιος καθηγητής στο σχολείο, κάποιος φίλος.

Ανώνυμος είπε...

για ενσυνείδητη παραλαβή μιλάω, δεν ξέρω άλλη (τύπου ονοματοδοσία).
φαντάζεσαι στις μέρες μας κάποιος να είναι στην όποια αριστερά γιατί του το είπε ο μπαμπάς του;
λ.κ

LeftG700 είπε...

Φίλη λ.κ.,


Απ! Εδώ τα χαλάμε! :-)

Οι αριστεροί δηλαδή δεν είναι ανθρώπινα όντα; Αφού είναι, τότε δεν εξαιρούνται από τίποτε το ανθρώπινο.

Μην αφήσεις την αισιοδοξία της βούλησής σου να πιστέψει το αντίθετο! ;-)


Τα λέμε